Процес решавања накнаде штете проузроковане од стране строго заштићених и заштићених дивљих врста

ПРАВНИ ОСНОВ

на основу члана 64. и 65. Закона о заштити природе („Службени гласник РС”, бр. 36/09, 88/10, 91/10 - исправка, 14/16 и 95/18-др.закон )  :

Законом о заштити природе, чл.64, 65 („Службени гласник РС”, бр. 36/09, 88/10, 91/10-исправка, 14/16 и 95/18 – др.закон) дефинисани су: накнада штете, право на исту, рок од осам дана (од дана настанка) за пријављивање Министарству и висина накнаде штете која се споразумно утврђује између Министарства и оштећеног лица, на основу чињеница и процене вештака. Министарство образује Комисију за спровођење поступка решавања по захтевима за накнаду штете од строго заштићених и заштићених дивљих врста, која је састављена од представника Министарства заштите животне средине и представника Завода за заштиту природе Србије, у циљу разматрања свих поднетих захтева са документацијом и утврђивања да ли су захтеви поднети благовремено, као и да ли је правно лице, предузетник или физичко лице, коме су строго заштићене или заштићене дивље врсте проузроковале имовинску или другу штету, предузело све потребне радње и активности како би се спречио настанак штете.
Оштећено лице и вештак утврђују на месту штетног догађаја чињенице које су значајне за установљење настанка штете, узрочника и висину штете, о чему се саставља записник. Комисија за накнаду штете у разматрању захтева, на основу записника вештака, узима у обзир и признаје само настанак директне штете коју је направила строго заштићена врста.